Chamzat Czimajew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chamzat Czimajew
Ilustracja
Czimajew w 2019
Pełne imię i nazwisko

Chamzat Chizarowicz Chimajew

Pseudonim

Borz

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1994
Beno-Jurt, Rosja

Obywatelstwo

Szwecja

Wzrost

188 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

Zapasy

Debiut

2018

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

półśrednia, średnia

Klub

Allstar Training Center

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

13

Zwycięstwa

13

Przez nokauty

6

Przez poddania

5

Przez decyzje

2

Porażki

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 21 października 2023.
Strona internetowa

Chamzat Chizarowicz Czimajew (ur. 1 maja 1994 w Beno-Jurt[1]) – szwedzki zapaśnik i zawodnik mieszanych sztuk walki wagi półśredniej oraz średniej pochodzenia czeczeńskiego. Trzykrotny mistrz Szwecji w zapasach. Były zawodnik organizacji Brave Combat Federation. Od 2020 walczy dla UFC[2].

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Czeczenii, gdzie w wieku pięciu lat zaczął uprawiać zapasy. Zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Rosji na poziomie juniorskim[3]. W 2013 roku, gdy miał 18 lat, wyemigrował z matką do Szwecji, dołączając do starszego brata[4].

Kariera zapaśnicza[edytuj | edytuj kod]

Po przeprowadzce do Szwecji trenował w wielu klubach, w tym w BK Athén[5]. Przez wielu uważany był za jednego z najlepszych zapaśników w kraju[6]. Później zdobył złoty medal na Mistrzostwach Szwecji w stylu dowolnym w 2016 i 2017 roku, w wadze 86 kilogramów, a w 2018 roku w wadze 92 kilogramów. Zaliczył serię dominujących występów w turnieju, uzyskując ogólny rekord 12-0, w tym trzy szpilki, siedem upadków technicznych i łączny wynik 105 punktów, podczas gdy sam oddał tylko dwa, we wszystkich swoich trzech rozgrywkach[7][8]. Brał również udział w kilku turniejach judo i czterech walkach sambo[3].

19 listopada 2021 roku w walce wieczoru szwedzkiego wydarzenia Bulldog Fight Night 9 rywalizował z innym zawodnikiem UFC, Jackiem Hermanssonem w stylu wolnym. Zwyciężył walkę na punkty[9]. Czimajew ważył około 90 kilogramów, kiedy jego rywal ważył około 88 kilogramów[10].

Kariera MMA[edytuj | edytuj kod]

Treningi MMA rozpoczął, gdy miał 23 lata. Trenuje w klubie Allstar Training Center w Sztokholmie, wraz z trzykrotnym pretendentem do mistrzostw wagi półciężkiej UFC Alexandrem Gustafssonem, Ilirem Latifi i Rezą Madadi[11]. Gustafsson - jeden z jego głównych partnerów treningowych podczas konferencji prasowej w czerwcu 2019 roku powiedział szwedzkiemu dziennikarzowi, że Czimajew był jednym z najlepszych zawodników, z jakimi kiedykolwiek trenował[12].

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Między wrześniem 2017 a kwietniem 2018 stoczył trzy amatorskie walki MMA. W pierwszej z nich pokonał rywala przez poddanie w drugiej rundzie. Kolejne dwie walki amatorskie zwyciężył kolejno przez poddanie i techniczny nokaut, kończąc karierę amatorską z rekordem 3-0.

26 maja 2018 roku przeszedł na zawodowstwo i podczas International Ring Fight Arena 14 zmierzył się przeciwko Gardowi Olve Sagenowi[13]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[14]. Jego kolejna walka odbyła się 18 sierpnia 2018 roku przeciwko Ole Magnorowi w Fight Club Rush 3. Wygrał przez poddanie pod koniec pierwszej rundy[15].

Brave Combat Federation[edytuj | edytuj kod]

Po pierwszych dwóch profesjonalnych walkach w Szwecji, podpisał kontrakt z bahraińską organizacją Brave Combat Federation[16]. W debiucie dla nowego pracodawcy miał zmierzyć się przeciwko Benjaminowi Bennettowi, jednak Bennett wycofał się z walki i został zastąpiony przez niepokonanego wówczas Marka Kisiča[17]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie[18].

Następny pojedynek stoczył zaledwie miesiąc później, kiedy to 22 grudnia 2018 na Brave CF 20 zmierzył się z Sidneyem Wheelerem, zastępując kontuzjowanego Leona Aliu[19]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w 35 sekund od rozpoczęcia pojedynku[20].

Później zadebiutował w wadze półśredniej, mierząc się z rosyjskim sambistą, Ikramem Aliskierowem w terminie 19 kwietnia 2019 roku[21]. Na gali Brave CF 23 zwyciężył przez nokaut po trafieniu podbródkowym w pierwszej rundzie[22]. Występ przyniósł mu nagrodę za najlepszy nokaut wieczoru

4 października 2019 r. na Brave CF 27 poddał duszeniem w drugiej rundzie Mzwandila Hlongwa[23].

Oczekiwano, że 18 kwietnia 2020 zmierzy się z Jarrahem Al-Selawem o mistrzostwo BCF w wadze półśredniej na Brave CF 37. Walka ta byłaby pierwszym wydarzeniem w jego rodzinnym mieście, Sztokholmie[24]. Z powodu pandemii COVID-19 wydarzenie zostało przełożone, a w późniejszym czasie pojedynek został całkowicie odwołany ze względu na podpisanie przez Czimajewa kontraktu z UFC[25].

UFC[edytuj | edytuj kod]

Czimajew zebiutował w amerykańskim gigancie w wadze średniej, kiedy to 16 lipca 2020 roku na UFC on ESPN 13 zmierzył się przeciwko Johnowi Phillipsowi, zastępując Duško Todorovića[26]. Wygrał walkę przez poddanie w drugiej rundzie[27]. Po walce został nagrodzony pierwszym bonusem za występ wieczoru[28].

Dziesięć dni po walce z Walijczykiem, zmierzył się z debiutującym w UFC Rhysem McKee w wadze półśredniej na UFC on ESPN 14[29]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie[30]. Zdobył wówczas drugi bonus za najlepszy występ wieczoru[31]. To zwycięstwo oznaczało również nowy rekord UFC pod względem serii najszybszych, kolejnych zwycięstw we współczesnej historii organizacji (dziesięć dni), chociaż oficjalny rekord UFC nadal należy do Royce'a Gracie, który odniósł cztery kolejne zwycięstwa w ciągu jednej nocy na UFC 2[32][33].

1 marca 2021 za pośrednictwem instagrama ogłosił, że kończy ze sportem z powodu powikłań płucnych spowodowanych przez COVID-19[34]. Później prezydent UFC, Dana White ogłosił, że chęć zakończenia sportowej kariery była spowodowana emocjami po tym, jak podczas sesji treningowej doświadczył wpływu prednizonu na płuca[35].

30 października 2021 roku na gali UFC 267 powrócił do oktagonu, by zmierzyć się z Chińczykiem, Li Jingliangiem[36]. Wygrał walkę przez techniczne poddanie, dusząc zza pleców do nieprzytomności Jinglianga w pierwszej rundzie[37]. Zwycięstwo przyniosło mu czwarty z rzędu bonus za występ wieczoru[38].

Na wydarzeniu UFC 273 w dniu 9 kwietnia 2022 roku stoczył walkę z wywodzącym się z grapplingu, Gilbertem Burnsem[39]. Po trzech rundach niesamowitej i pełnej zwrotów walki pierwszy raz w karierze zwyciężył przez jednogłośną decyzję[40]. Walka została nagrodzona nagrodą bonusem za walkę wieczoru[41]. Przyniosła mu również pierwsze miejsce w nagrodzie Crypto.com Fan Bonus of the Night[42].

10 września 2022 roku w walce wieczoru gali UFC 279 miał zmierzyć się z Nate Diazem[43]. Podczas ważenia Czimajew przekroczył limit kategorii półśredniej o 3,4 kg[44]. W wyniku braku wagi, został usunięty z walki wieczoru z Diazem, a zamiast tego zmierzył się z Kevinem Hollandem w Co-Main Evencie, w limicie umownym do 81,6 kg[45]. Czimajew zdominował w parterze swojego rywala i koniec poddał go duszeniem D’arce[46].

Ponad rok później, 21 października 2023 roku na UFC 294 stoczył walkę z byłym mistrzem dywizji półśredniej, Kamaru Usmanem[47]. Zwyciężył większościową decyzją sędziów, którzy punktowali (2 x 29-27, 28-28) na jego korzyśc[48]. Po walce w rozmowie z TNT Sports wyznał, że podczas pierwszej rundy doznał złamania kości[49]. Jego pierwotnym przeciwnikiem miał zostać były pretendent do mistrzostwa w wadze średniej, Paulo Costa[50], jednak ten nie został dopuszczony do walki z powodu infekcji po operacji łokcia[47]. Czimajew przy tej walce nie reprezentował Szwecji, gdyż do oktagonu zmierzał z flagą Zjednoczonych Emiratów Arabskich[51].

W walce wieczoru gali UFC on ABC 6, która odbędzie się 22 czerwca 2024 w Rijadzie zmierzy się z byłym mistrzem wagi średniej, Robertem Whittakerem[52].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ma starszego brata o imieniu Artur, który rywalizuje w zapasach w stylu wolnym[53]. Czimajew reprezentował Szwecję w swoich występach, po przeprowadzce do Kalmaru w wieku 19 lat[54]. Pomimo wieloletniego mieszkania w tym kraju nigdy nie uzyskał obywatelstwa szwedzkiego, zachowując obywatelstwo rosyjskie. W 2023 r. przeniósł się do Zjednoczonych Emiratów Arabskich i zdecydował się reprezentować ten kraj w swoich kolejnych walkach na arenie międzynarodowej[55][56]. Ma znaczną bliznę na wardze, ponieważ w wieku dwóch lat upadł na betonowych schodach[57].

Zanim zaczął rywalizować zawodowo, pracował w fabryce drobiu w Kalmarze oraz był ochroniarzem[2].

W grudniu 2020 zaraził się COVID-19. Z tego powodu miał utrzymujące się objawy, które wymagały wielokrotnych hospitalizacji i odwołania zaplanowanej walki z Leonem Edwardsem[58][59].

Przyjaźni się i trenuje z zawodnikami MMA, takimi jak Darren Till i Jack Hermansson[60].

Znajomość z Ramzanem Kadyrowem[edytuj | edytuj kod]

Jest blisko związany z przywódcą Czeczenii, Ramzanem Kadyrowem[61]. Kadyrow podarował Czimajewowi Mercedes-Benz, który rozbił kilka miesięcy później[62]. Kadyrow rzekomo przekonywał go, aby w marcu 2021 r. nie odchodził na sportową emeryturę i nie wracał do Czeczenii, co wywołało w mediach spekulacje na temat tego, czy Czimajew został do tego zmuszony[63][64]. Chamzat był obecny podczas transmisji na żywo, w której Kadyrow groził, że zabije nieletniego, który krytykował jego represyjne rządy[61][65]. Brał także udział w sparingach z Kadyrowem i w wielu sesjach zdjęciowych z jego osobą[61][66]. W marcu 2022 r. czeczeńscy dysydenci skrytykowali dalsze związki Czimajewa z Kadyrowem ze względu na jego represyjne rządy w Republice Czeczenii[61]. Również w 2022 roku Czimajew rozpoczął trenowanie dwóch nastoletnich synów Kadyrowa, Zelimkhana (Ali) i Adama. Sam był obecny w narożniku Alego, podczas jego zawodowego debiutu w MMA na gali ACA 150 w grudniu[67].

21 maja 2022 roku ożenił się w Czeczenii, a na weselu uczestniczył Kadyrow[68][69].

Lista zawodowych walk w MMA[edytuj | edytuj kod]

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Australia Robert Whittaker (25-7) UFC Fight Night: Whittaker vs. Chimaev 22.06.2024 Arabia Saudyjska Rijad Main Event
Wygrana 13-0 Nigeria Kamaru Usman (20-3) Decyzja (większościowa) 3 5:00 UFC 294 21.10.2023 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Pojedynek w wadze średniej. Co-Main Event
Wygrana 12-0 Stany Zjednoczone Kevin Holland (23-7. 1 NC) Poddanie (duszenie d'Arce) 1 2:13 UFC 279 10.09.2022 Stany Zjednoczone Las Vegas Limit umowny do 81,6 kg. Co-Main Event
Wygrana 11-0 Brazylia Gilbert Burns (20-4) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 273 09.04.2022 Stany Zjednoczone Jacksonville Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 10-0 Li Jingliang (18-6) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 3:16 UFC 267 30.10.2021 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Bonus za występ wieczoru
Wygrana 9-0 Stany Zjednoczone Gerald Meerschaert (31-13) KO (prawy prosty) 1 0:17 UFC Fight Night: Covington vs. Woodley 19.09.2020 Stany Zjednoczone Las Vegas Pojedynek w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru
Wygrana 8-0 Irlandia Północna Rhys McKee (10-2-1) TKO (ciosy) 1 3:09 UFC on ESPN: Whittaker vs. Till 25.07.2020 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Pobił rekord najszybszej przerwy między zwycięstwami w UFC. Bonus za występ wieczoru
Wygrana 7-0 Walia John Phillips (22-9) Poddanie (duszenie D'Arce) 2 1:12 UFC on ESPN: Kattar vs. Ige 15.07.2020 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi Debiut w UFC. Pojedynek w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru
Wygrana 6-0 Południowa Afryka Mzwandile Hlongwa (4-0) Poddanie (duszenie) 2 1:15 Brave CF 27 04.10.2019 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi
Wygrana 5-0 Rosja Ikram Aliskierow (8-0) KO (podbródkowy) 1 2:26 Brave CF 23 19.04.2019 Jordania Amman
Wygrana 4-0 Stany Zjednoczone Sidney Wheeler (8-3) TKO (poddanie po ciosach) 1 0:35 Brave CF 20 22.12.2018 Indie Hajdarabad Pojedynek w wadze średniej
Wygrana 3-0 Austria Marko Kisic (5-0) TKO (ciosy) 1 3:12 Brave CF 18 16.11.2018 Bahrajn Manama Debiut w Brave CF. Debiut w wadze półśredniej
Wygrana 2-0 Norwegia Ole Magnor (2-4) Techniczne poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:23 Fight Club Rush 3 18.08.2018 Szwecja Västerås Debiut w wadze średniej
Wygrana 1-0 Norwegia Gard Olve Sagen (1-1) TKO (ciosy) 2 0:05 International Ring Fight Arena 14 26.05.2018 Szwecja Uppsala Debiut w zawodowym MMA. Limit umowny do 79,8 kg. Main Event

[70]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sherdog.com, Khamzat [online], Sherdog [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  2. ↑ a b Khamzat Chimaev | UFC [online], www.ufc.com, 9 lipca 2020 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  3. ↑ a b MMA-Panelen med Sirwan Kakai och Khamzat Chimaev [online], MMA & UFC NYHETER - SVERIGE, 18 marca 2019 [dostęp 2022-01-03] (szw.).
  4. ↑ Khamzat Chimaev – En stjärna är född [online], Fighter Magazine, 16 lipca 2020 [dostęp 2022-01-03] (szw.).
  5. ↑ Fristils SM 2018 Örnsköldsvik, 02.-2018-06-03 [online], www.liga-db.de [dostęp 2022-01-04].
  6. ↑ LÄSARTEXT: SM-brons i fristilsbrottning för Isak Florentin [online], Gefle Dagblad [dostęp 2022-01-04] (szw.).
  7. ↑ Fristils SM 2015 Sundsvall, 03.-2015-07-04 [online], www.liga-db.de [dostęp 2022-01-04].
  8. ↑ Fristils SM 2016 Norrköping, 09.-2016-07-10 [online], www.liga-db.de [dostęp 2022-01-04].
  9. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, "Borz" lepszy od czołowego średniego UFC w zapasach. Najlepsze akcje starcia (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 20 listopada 2021 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
  10. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Ogromny Chimaev oko w oko z Hermanssonem przed starciem w zapasach (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 19 listopada 2021 [dostęp 2022-01-04] (pol.).
  11. ↑ Khamzat Chimaev is finally returning at UFC 267: 'The circus is picking right back up' [online], ESPN.com, 28 października 2021 [dostęp 2022-03-15] (ang.).
  12. ↑ Undefeated Swedish prospect Khamzat Chimaev signs exclusive deal with BRAVE [online], MMAnytt.com, 6 września 2019 [dostęp 2022-03-15] (ang.).
  13. ↑ Ryan O'Leary, Gard Olve Sagen Versus Khamzat Girikhanov at IRFA 14 [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 4 maja 2018 [dostęp 2022-03-15] (ang.).
  14. ↑ Daniel Schälander, Photos: Khamzat Stops Sagen in IRFA 14 Headliner [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 27 maja 2018 [dostęp 2022-03-15] (ang.).
  15. ↑ MMA Viking Staff, Fight Photos : Khamzat Chimaevat Versus Ole Magnor at FCR 3 [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 21 sierpnia 2018 [dostęp 2022-03-15] (ang.).
  16. ↑ MMA Viking Staff, Allstars' Khamzat Faces IMMAF Gold Medalist at at Brave Combat Federation [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 16 października 2018 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  17. ↑ Kacper Bącela, Brave CF 18: Trzy walki o pas - rozpiska gali | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 23 października 2018 [dostęp 2022-08-16] (pol.).
  18. ↑ Ryan O'Leary, Fight Photos : Khamzat Chimaev Dominant Win at Brave 18 [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 16 listopada 2018 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  19. ↑ FightBookMMA, Khamzat Chimaev replaces Leon Aliu, takes on Sidney Wheeler at Brave 20 [online], FightBook MMA, 15 grudnia 2018 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  20. ↑ MMA Viking Staff, Khamzat Chimaev quickly knocks out Sidney Wheeler at Brave 20 [online], Nordic MMA Everyday at MMA Viking, 23 grudnia 2018 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  21. ↑ Brave 23: Allstars Khamzat Chimaev möter obesegrade ryssen Ikram Aliskerov [online], MMA & UFC NYHETER - SVERIGE, 15 lutego 2019 [dostęp 2022-08-16] (szw.).
  22. ↑ Tomasz Nowosielski, Wyniki Brave CF 23: noc brutalnych nokautów w Jordanii (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 20 kwietnia 2019 [dostęp 2022-08-16] (pol.).
  23. ↑ Conan Altatis, Stockholm, Sweden’s Khamzat Chimaev still undefeated, earns 6th Brave CF win at ‘Brave 27’ in Abu Dhabi, UAE [online], CONAN Daily, 4 października 2019 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  24. ↑ Chimaev to Challenge Al-Selawe in ‘Biggest Fight of the Year in Sweden’ [online], Fight Game Asia, 31 stycznia 2020 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  25. ↑ Michael Fiedel, BRAVE champion Jarrah Al-Silawi wants canceled Khamzat Chimaev fight back in UFC [online], thebodylockmma.com, 27 lipca 2020 [dostęp 2022-08-16] (ang.).
  26. ↑ Khamzat Chimaev tapped as replacement to fight John Phillips at UFC on ESPN 13 [online], MMA Junkie, 8 lipca 2020 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  27. ↑ UFC on ESPN 13: Kattar vs. Ige – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  28. ↑ UFC on ESPN 13: Kattar vs. Ige – bonusy – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  29. ↑ Khamzat Chimaev gets quick turnaround, faces debuting Rhys McKee at UFC on ESPN 14 [online], MMA Junkie, 19 lipca 2020 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  30. ↑ UFC on ESPN 14: Whittaker vs. Till – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  31. ↑ UFC on ESPN 14: Whittaker vs. Till – bonusy i konferencja – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  32. ↑ Parviz Iskenderov, NEW UFC RECORD: Khamzat Chimaev scores 2 wins in 10 days on Fight Island [online], FIGHTMAG, 26 lipca 2020 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  33. ↑ Jeff D Gorman, UFC 2: Solving the Royce Gracie Riddle, „Bleacher Report” [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  34. ↑ Instagram [online], web.archive.org, 8 kwietnia 2023 [dostęp 2024-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2023-04-08].
  35. ↑ Dana White: Khamzat Chimaev emotional but not retiring, expected to return in June [online], MMA Junkie, 2 marca 2021 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  36. ↑ Li Jingliang vs. Khamzat Chimaev na UFC 267 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  37. ↑ (VIDEO) Khamzat Chimaev powrócił i udusił rywala do nieprzytomności! Li Jingliang wolał odpłynąć, niż odklepać! [online], StrefaMMA.pl - Portal sportów walki, 30 października 2021 [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  38. ↑ Krzysztof Kordys, Bonusy po UFC 267 - Glover Teixeira nagrodzony za występ wieczoru po poddaniu Błachowicza (WIDEO) | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 30 października 2021 [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  39. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Oficjalnie! Khamzat Chimaev kontra Gilbert Burns na UFC 273 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 6 marca 2022 [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  40. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 273: Niesamowita walka Khamzata Chimaeva z Gilbertem Burnsem! "Borz" zwyciężył po ciężkim boju! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 10 kwietnia 2022 [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  41. ↑ UFC 273: Volkanovski vs. The Korean Zombie – bonusy i konferencja – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-01] (pol.).
  42. ↑ MMA Fighting Newswire, UFC 273 post-fight bonuses: Khamzat Chimaev vs. Gilbert Burns wins ‘Fight of the Night’ [online], MMA Fighting, 10 kwietnia 2022 [dostęp 2022-11-01] (ang.).
  43. ↑ Nate Diaz vs. Khamzat Chimaev – 10 września na UFC 279 - myMMA.pl [online], 20 lipca 2022 [dostęp 2022-09-10] (pol.).
  44. ↑ Wyniki ważenia przed UFC 279 – Chimaev przekroczył limit o 7,5 funta! - myMMA.pl [online], 9 września 2022 [dostęp 2022-09-10] (pol.).
  45. ↑ Tomasz Nowosielski, Nate Diaz vs Tony Ferguson i Khamzat Chimaev vs Kevin Holland na UFC 279 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 9 września 2022 [dostęp 2022-09-10] (pol.).
  46. ↑ Tomasz Chmura, (WIDEO) Khamzat Chimaev zdominował w parterze Kevina Hollanda. Błyskawiczne zwycięstwo! | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 września 2022 [dostęp 2022-09-11] (pol.).
  47. ↑ a b Michał Tkaczuk, Paulo Costa wypada z UFC 294! Kamaru Usman nowym rywalem Khamzata Chimaeva | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 11 października 2023 [dostęp 2023-10-12] (pol.).
  48. ↑ Jakub Madej, Khamzat Chimaev wciąż niepokonany! "Borz" pokonał Kamaru Usmana na UFC 294 decyzją sędziów | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 21 października 2023 [dostęp 2023-10-22] (pol.).
  49. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz, Khamzat Chimaev doznał poważnej kontuzji w pierwszej rundzie walki z Kamaru Usmanem na UFC 294 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 22 października 2023 [dostęp 2023-10-22] (pol.).
  50. ↑ Paulo Costa kontra Khamzat Chimaev na UFC 294 | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 20 lipca 2023 [dostęp 2023-07-24] (pol.).
  51. ↑ Arkadiusz Hnida, Khamzat Chimaev nie będzie już reprezentował Szwecji! Wiemy z jaką flagą wyjdzie [online], MMA PL, 23 września 2023 [dostęp 2023-10-19] (pol.).
  52. ↑ Arkadiusz Hnida, UFC: Kolejna hitowa walka ogłoszona! Chimaev zmierzy się z Whittakerem w Arabii Saudyjskiej [online], MMA PL, 28 marca 2024 [dostęp 2024-03-28] (pol.).
  53. ↑ Borz Fighting AB | Info & Löner | Bolagsfakta [online], www.bolagsfakta.se, 24 listopada 2020 [dostęp 2023-10-22].
  54. ↑ Sports and World, Khamzat Chimaev Told Why He Represents Sweden In The UFC [online], sportsandworld.com, 23 września 2020 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  55. ↑ Guilherme Cruz, Coach explains Khamzat Chimaev’s travel issues, move to UAE [online], MMA Fighting, 20 października 2023 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  56. ↑ Sherdog.com, Khamzat Chimaev Emigrates to UAE, Won’t Represent Sweden at UFC 294 [online], Sherdog [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  57. ↑ Just How Good Is Chimaev, the Chechen Wolf? [online], AndStill.com, 22 września 2020 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  58. ↑ ‘He thought he was going to die’: Inside Khamzat Chimaev’s post-COVID struggle [online], Yahoo Sports, 13 lutego 2021 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  59. ↑ COVID-19 complications led to Khamzat Chimaev's withdrawal from Leon Edwards bout [online], MMA Junkie, 30 grudnia 2020 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  60. ↑ 161385360554578, ‘Getting in some rounds with the Wolf’ - Darren Till opponent Jack Hermansson trains with his ‘Smesh Bro’ Khamzat Chimaev ahead of UFC London [online], talkSPORT, 23 czerwca 2022 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  61. ↑ a b c d Chechen dissidents take aim at UFC’s Khamzat Chimaev for ties to Kadyrov [online], Bloody Elbow, 23 marca 2022 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  62. ↑ Report: Khamzat Chimaev crashes Mercedes gifted by Chechen dictator Ramzan Kadyrov [online], Bloody Elbow, 27 kwietnia 2021 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  63. ↑ The Chechen Wolf: How Ramzan Kadyrov plans to utilize UFC breakout star Khamzat Chimaev [online], Bloody Elbow, 13 sierpnia 2020 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  64. ↑ Chechen leader Ramzan Kadyrov says he steered UFC's Khamzat Chimaev away from retirement [online], MMA Junkie, 2 marca 2021 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  65. ↑ 'I Will Destroy You': Chechen Leader Threatens Kid On Instagram. 2021-05-20. [dostęp 2023-10-22].
  66. ↑ Alan Dawson, UFC super prospect Khamzat Chimaev seen on video sparring Chechen warlord Ramzan Kadyrov [online], Insider [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  67. ↑ Neeraj Bharadwaj, Khamzat Chimaev and Ramzan Kadyrov’s Sons: Who Are Ali and Dustum Kadyrov? [online], Sportsmanor, 3 lutego 2023 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  68. ↑ Ryan Harkness, Video: Khamzat Chimaev gets married in Chechnya, Ramzan Kadyrov attends [online], MMAmania.com, 22 maja 2022 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  69. ↑ Harry Kettle, UFC star Khamzat Chimaev gets married in Chechnya (Video) [online], | BJPenn.com, 23 maja 2022 [dostęp 2023-10-22] (ang.).
  70. ↑ Khamzat Chimaev | MMA Fighter Page [online], Tapology (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chamzat_Czimajew&oldid=73325820”